Darende/Balaban Geleneksel Yerleşim Dokusunda Biyofilik Tasarım İzlerinin Koruma Bağlamında İrdelenmesi

Biyofilik tasarım, pek çok disiplin tarafından ele alınan yeni, yönlü ve zengin bir yaklaşımdır. Bu disiplinlerden biri de mimarlık olup, insanın doğaya doğada bulunan canlılara karşı hissettiği doğuştan gelen içgüdüsel/duygusal bağın yarattığı yakınlığın mekânsal talepleri biçimlendirmesiyle ilgilenmektedir. Ekoloji sürdürülebilirlik konularıyla ilgili çalışmalara da referans olan biyofilik yapılı çevrelerde insan-doğa etkileşiminden istifade ederek alanında doğanın yararlı etkilerinin sürdürülmesine imkân sağlayan tasarım anlayışına sahiptir. Yapı tasarımı uygulamaları sürecinde giderek daha önemli hâle anlayışı, yalnızca kentlerin modern mimari yapılarını değil; geleneksel yapılar bunların oluşturduğu yerleşim dokularını şekillendirme kapasitesine Geleneksel dokuların iklim, topografya çevresel değerlerin alınarak oluşturulması, aslında bu bölgelerde anlayışının yaratılmasında sürdürülmesinde bazı avantajlar sağlamaktadır. Ancak alanlarında yaklaşımın izlerinin korunarak günümüze ulaştırılabildiği, bazılarında ise büyük oranda göz ardı edildiği yok olduğu gözlemlenmektedir. bağlamda yapılan çalışmanın amacı, doğa-insan etkileşiminin sürdürülmesi, insan sağlığı iyiliği için doğal unsurların korunmasına yönelik yaşanan sorunlara dikkati çekmek üzere, alanlarındaki tespitinin, irdelenmesinin korunmasının değerini önemini vurgulamaktır. Çalışma kapsamında, birçok niteliğiyle ulaşabilen özellikle kerpiç malzeme kullanımının öne çıktığı, Malatya ilinin Darende ilçesine bağlı Balaban yerleşimi irdelenmiştir. anlamda yöntem olarak öncelikle tasarıma Balaban’a dair literatür Ardından alan çalışmalarının ışığında, dokusunda özelinde tespit edilebilen izleri ortaya koyulmuş konu, koruma bağlamında değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerle, günümüzün yaklaşımları ilham kaynağı olabilecek unsurlarına vurgu yapılmış yerleşimlerin gerekliliğine yapılmıştır.